Predivan, gotovo idiličan dan. Počeo sa dugim porodičnim izležavanjem u krevetu, zatim se nastavio na osunčanom trijemu sa doručkom i kaficom "sa pogledom".
Kasnije se, bogami, radilo - krečila sam voćke, sad su tako predivne, lakonoge balerine sa svojim još stidljivim cvjetićima u granama (samo su breskvica i kajsija u punom cvijetu).
Pa sam onda, uz pomoc muških članova porodice, pretresla svoju toplu lejicu, namjestila kap po kap i onda posadila luk, salatu, blitvu i rukolu.
Za ručak sam nabrala mlade koprive, jeli smo ih sa krompirom i sirom. Bile su divne.
Sad sam mrtva umorna i sve me boli...al' tako to ide i mora sa zemljom...teško, ali tako ispunjavajuće! Ruke su mi potpuno uništene, ali vratiće se u normalu do sledećeg vikenda, a onda ispočetka...
Kasnije se, bogami, radilo - krečila sam voćke, sad su tako predivne, lakonoge balerine sa svojim još stidljivim cvjetićima u granama (samo su breskvica i kajsija u punom cvijetu).
Pa sam onda, uz pomoc muških članova porodice, pretresla svoju toplu lejicu, namjestila kap po kap i onda posadila luk, salatu, blitvu i rukolu.
Za ručak sam nabrala mlade koprive, jeli smo ih sa krompirom i sirom. Bile su divne.
Sad sam mrtva umorna i sve me boli...al' tako to ide i mora sa zemljom...teško, ali tako ispunjavajuće! Ruke su mi potpuno uništene, ali vratiće se u normalu do sledećeg vikenda, a onda ispočetka...
Nema komentara:
Objavi komentar